Na
pytanie postawione tak śmiało w tytule rozdziału słownik, czy encyklopedia
usłużnie nam podpowiedzą, że:
światło jest falą elektromagnetyczną.
Najczęściej też większość
typowych źródeł dokładniej określi, że długość owej fali zawiera się w
pobliżu połowy milionowej części metra (pół mikrometra).
To, że właśnie taka długość fali elektromagnetycznej jest przed ludzi
widziana, wynika budowy i z specyficznych właściwości oka.
Okazuje się, że narządy wzroku niektórych zwierząt są w stanie
rejestrować fale elektromagnetyczne, podobne pod wieloma względami do światła,
jednak niewidzialne dla oka ludzkiego.
Inną dość ważną informacją jest fakt, że światło rozchodzi się w z ogromną prędkością - różną w w różnych przezroczystych ośrodkach materialnych, a największą w próżni (ok. 300 tys. km/s). Np. w szkle prędkość ta spada do wartości ok. 200 tys. km/s.
Jak przypuszcza autor tego tekstu,
choć wszystko wyżej napisane jest prawdą, to zapewne i tak niewiele powie
przeciętnemu obywatelowi kraju, w którym obowiązuje kolejny z najlepszych
ustrojów politycznych. Bo ciągle będzie mu dźwięczało pytanie:
Ale "czym" właściwie jest to światło?
Niestety, natura światła wciąż jest pewną zagadką, jako że nie znamy w pełni
natury "medium" owej fali elektromagnetycznej, czyli samego zjawiska
elektromagnetyzmu, a do tego nie wszystkie aspekty ruchu falowego są zrozumiałe.
A przecież „falowość” światła to tylko jeden aspekt jego natury – ma
ono dodatkowo drugie swoje oblicze: kwantowo – korpuskularne (słowo
„korpuskularny” jest trudne słowo do wymówienia, ale znacznie
trudniejsze do zrozumienia od strony idei, którą ma wyrażać...), co z
grubsza oznacza, że światło ma także cechy strumienia cząstek.
Światło można sobie wyobrażać
jako skrawek nieustannie pulsującego pola elektromagnetycznego. Skrawek ten z
ogromną prędkością pędzi przez pustą przestrzeń, lub przez przezroczysty
ośrodek materialny.
Co to jest pole elektromagnetyczne?
- Ogólnie – składa się ono z dwóch pól prostszych, ściśle sprzężonych
ze sobą – z pola elektrycznego i pola magnetycznego.
Teraz o owych polach:
Pole elektryczne rozpędza swobodne ładunki elektryczne, lub zakrzywia ich tor. W życiu codziennym z czystą postacią pola elektrycznego spotykamy się podczas czesania suchych włosów - gdy ruch grzebienia powoduje powstawanie iskier (więcej informacji o polu elektrycznym znajduje się w rozdziale Pole elektryczne).
pole magnetyczne może wyłącznie zakrzywiać tor ładunku, ale może też działać siłą na przewodnik z prądem. Pole to jest wytwarzane przez przewodniki z prądem, poruszające się ładunki, a także magnesy trwałe.
I to właśnie dwa pola tego
rodzaju, ściśle powiązane ze sobą, gdy zostają wysłane w przestrzeń, to będą
w niej lecieć z prędkością prawie 300 tys. km/s (co oznacza, że odległość
Ziemia – Księżyc przebywają w ciągu trochę ponad 1s). Pola te, w
przypadku elektromagnetycznych fal widzialnych, zmieniają swój zwrot na
przeciwny mniej więcej biliard (miliard milionów) razy na sekundę.
Jak gdzieś taka fala elektromagnetyczna napotka na swojej drodze ładunek
elektryczny, to może nim trochę „potrząsnąć”, a w sprzyjających
wypadkach takie potrząśnięcie wywoła kolejne efekty – np. przyspieszenie
ładunku, reakcję fotochemiczną, wyrzucenie elektronu z ciała, w którym się
znajdował i inne.
Światło - rozumiane jako ta część fal
elektromagnetycznych, która jest odbierane przez oko człowieka - to tylko
drobna część wszystkich możliwych fal elektromagnetycznych.
Zakres "pokrycia" różnymi rodzajami fal elektromagnetycznych
promieniowania zawartego w danej wiązce, określa się jako "widmo
promieniowania elektromagnetycznego".
Schematyczne przedstawienie widma promieniowania elektromagnetycznego
Światła w całym zakresie fal elektromagnetycznych
produkowanych przez Słońce jest relatywnie dużo, ponieważ ludzkie oko
dostosowało się w toku ewolucji tak, aby odbierać właśnie te fale, które są
możliwie dobrze dostępne. Jednak mimo to, światło widzialne stanowi tylko
drobną część powstających we wszechświecie fal elektromagnetycznych (co
widać na rysunku), a pozostałego zakresu tych fal nasze oczy nie są w stanie
zarejestrować.
Inne fale elektromagnetyczne (czyli te niewidzialne) różnią się od światła
częstotliwością drgań i długością fali (więcej o tym, co to są fale można
przeczytać w rozdziale Co to jest fala?).
A oto bardzo krótki opis różnych części widma fal elektromagnetycznych:
Tyle o fizycznych właściwościach światła i podobnych mu fal. Na zakończenie trzeba jeszcze dodać, że bez względu na właściwości fizyczne, wszystkie rodzaje fal elektromagnetycznych rozchodzą się w próżni z jedną i tą samą prędkością, oznaczaną przez c.
Podsumujmy podstawowe informacje o świetle:
jest ono falą elektromagnetyczną o długościach fali z zakresu od 0,39 μm do 0,74 μm.
bez względu na swoją długość fali (tak jak ogólnie wszystkie fale elektromagnetyczne) rozchodzi się w próżni z tą samą prędkością wynoszącą c= 299 792 458 m/s.
jest odbierane przez ludzki narząd wzroku - oko.
niesie ze sobą energię oraz informację.
może być w przybliżeniu opisywane prawami optyki geometrycznej.