Optyka

Optyka tradycyjnie była nauką o świetle i budowaniu przyrządów optycznych. Jednak w miarę rozwoju fizyki i poznawania natury światła, okazało się, że do optyki zaczęto zaliczać szereg zjawisk nie związanych bezpośrednio z widzeniem, czy nawet narządem wzroku jakiegokolwiek zwierzęcia. 

Dziś wiemy, że światło jest rzeczywistości falą elektromagnetyczną; falą o tyle szczególną, że stanowiącą dość wąski wycinek promieniowania tego rodzaju docierającego do Ziemi. 
Natomiast z faktu, że (obok światła) istnieje wiele rodzajów fal elektromagnetycznych (a część z nich ma właściwości podobne do światła), wynika że  wygodnie jest rozważać je wspólnie - w ramach jednego działu fizyki traktującego o rozchodzeniu się fal elektromagnetycznych. Dział ten tradycyjnie będzie nazywany zwanego optyką, choć często znacznie wykroczy on poza procesy widzenia.

W tym dziale podręcznika Fizykon skupimy się jednak na dość klasycznym podejściu do optyki i zajmiemy się przede wszystkim tą optyką, która traktuje o falach widzialnych.

Klasyczną optykę zazwyczaj dzieli się na dwa działy:

• optykę geometryczną
• optykę falową

Nowe działy optyki dość luźno odnoszą się do tego podziału. W ramach nowoczesnej optyki mieści się m.in. 

• spektroskopia  
• optyka atomowa i jądrowa, 
• optyka kwantowa 
• i szereg innych poddziedzin wynikających z istnienia bardzo różnych zjawisk związanych z emisją fal elektromagnetycznych.

Wszystkie te działy nowoczesnej optyki w równym stopniu co światłem widzialnym zajmują się także podczerwienią, ultrafioletem, promieniowaniem rentgenowskim i gamma, a także mikrofalami, czy nawet falami radiowymi.